UMAY

 

                             UMAY         

 Savaş alanında yenilgiye mahkum olmak gibi sensizlik

Son kılıç darbesiyle yere yığılmama ramak kalmış

Göğe bakıyorum, son kez gülümsüyorsun bana

Bir umut diyorum hani, yetiş

Çek al beni bu karanlık dehlizin içinden

Ruhum sona varacaksa şayet

Senden ala cellat mı olur?

Bir gülüşün değil miydi bana ab-ı hayat olan

Ne çıkar, bir bakışınla öldürsen beni

Ama yapma bunu bana!

Çok yorgunum

Ve delicesine mahkumum sana

Varlığınla yaşat beni

Yaşat ki kirlenmiş ruhum paklansın

Duy beni!

Gittiğim her yer sen bana

Dinlediğim her şarkı bir parça sen kokuyor

Her düşüncem her eylemim senin adına

Yazdığım her satır sana bir nazar boncuğu

Attığım bütün goller sana armağan

Yemeğe başlarken senin adını sayıklıyorum

Uykuya dalarken cennet yüzünü...

Ey ruh-u revanım, azizim!

Kevser’in suyundan berrak Aden’im

Gel tut elimden, terlesin ellerimiz boş ver

Bırak kokusu sirayet etsin ruhumuza

Tutuşsun sevi ateşimiz hoyrat hoyrat

Sen bana yine huzur kokulum de

Ben sana haykırırcasına ceylan gözlüm...

 

                                    Murat LALO