Yüreğimde Afetler

Kırılmış yüreğimin fay hatları 

İçimde depremler olmuş

Ezilmiş kalbimin gülleri

Savaşlarım kafeslerimden vurmuş

Esen rüzgar üşütüyorken kalbimi

İçim ölülerin ülkesi olmuş

Kapaklanmışım dizlerimin üzerine 

Dizlerimde değil yaralar, kalbimde olmuş. 

“Zamanla sarılır yaralar” demişler

Yeryüzü inanan insanlarla dolmuş

Umut etmek sancımızı beslerken

Kaybedenlere üzülenler olmuş

Anlaşılmak için beklerken

Kör bir ressam, sağır bir müzisyen olmuş 

Bekliyorken şunları unutmuş,

Uzun geceler, günler boyunca

Neşeli baharlar ,

Doygun yazlar,

Yorgun sonbaharlar,

Kavruk kışlar boyunca,

Uzun, çok uzun yıllar boyunca,

Yüreğime Tanrıyken

Başkalarına köle olmuş.

~Sümeyye Atak~